عشق من بی نهایتی است مطلق...

*…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*​​​​​​حسّ عطش، زیباسُرای زندگانی‌ستبا عاطفه، زیبا، سَرای زندگانی‌ستاز جامِ موّاج و، زلالِ شورِ شادیمیگونیِ جان، آشنای زندگانی‌ستدر موجِ دریای وفای مِهرِ رویافوجِ نفَس‌زایی، هوای زندگانی‌ستدر اوجِ هوهوی هیاهویی هوس‌ناک«هو» را صداکردن، صفای زندگانی‌ستبا نغمه‌های«بغ‌بغوی» یک کبوتر«بغ» را نواکردن، بهای زندگانی‌ستحالا که اینگونه، طبیعت شور داردبی‌شور بودن، غم‌نوای زندگانی‌ستای‌کاشکی، با دل بفهمیم این که بی‌شکبا عشق، غرقِ گُل، فضای زندگانی‌ستدر بسترِ همواره مهرانگیزِ احساسامّیدواری، جان‌فزای زندگانی‌ستشاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)*…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*​​​​​​ + نوشته شده در چهارشنبه ۱۴۰۲/۱۲/۰۲ ساعت 1 PM توسط الهه‌ی احساس عشق من بی نهایتی است مطلق......ادامه مطلب

عشق من بی نهایتی است مطلق......

…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*…*​​​​​​در دل آمد تو را بخواهم باشورشی جنسِ وسعتِ رویابستری پهن کرده نبضم تااز هم‌آغوشی‌ات بگیرد نا«تو»، همه، شعرِ حس‌برانگیزیدر رگت، جوششِ جنون جاری‌ستاصلِ دیوانِ نابِ جان هستیبا تو هستم؛ یقین، زنی شیداهمدمِ شعرِ من شدی حالاحالم از بودنت دگر خوب استبی‌گمان تا تو در دلم هستیهستی‌ام می‌شود جنون‌افزابا تبِ نابِ لحظه‌پردازیشعر داری برای احساسمشکر گویم خدای را؛ زیراهم‌سخن با دلم شدی؛ جاناگرچه‌ دستم نمی‌رسد تا سربر شبستانِ مهر بگذارمچون تبِ عاطفه، به سر دارمبا دلم می‌شوم تو را داراشاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)(_.:._)(¯:´¯)(¯:´¯)¶__(¯ •.O.•´¯)(¯ •L!/.•´¯)¶__(_.•´/|•._)(_.•´/|•._)¶____(_.:._)_¶(_.:._) ¶_¶¶¶ + نوشته شده در جمعه ۱۴۰۲/۱۲/۰۴ ساعت 5 PM توسط الهه‌ی احساس عشق من بی نهایتی است مطلق......ادامه مطلب

آه... تاکی ز سفر باز نیایی؟ بازآاشتیاق تو مرا سوخت کجایی؟ بازآشده نزدیک که هجران تو مارا بکشدگر همان بر سرخونریزی مایی، بازآکرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشیوقت آن‌ست که لطفی بنمایی؛ بازآرفتی و باز نمی‌آیی و من بی تو به جانجان من! اینهمه بی‌رحم چرایی؟ بازآوحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتیگرچه مستوجب صد گونه جفایی؛ بازآوحشی بافقی + نوشته شده در پنجشنبه ۱۴۰۲/۱۲/۲۴ ساعت 2 PM توسط الهه‌ی احساس  |  عشق من بی نهایتی است مطلق......ادامه مطلب

عشق را، بر گردِ قلبم، می‌تنم؛ هر روز و شبتار و پودش می‌شود پیراهنم؛ هر روز و شب.بر سرِ دل می‌کشانم، دستِ مهر و، عاطفهنقشِ دل را می‌زنم، بر دامنم؛ هر روز و شب.ماورای نبضِ جان احساس می‌بینم مدامبوسه بر دستانِ قلبش می‌زنم؛ هر روز و شب.درد دارد دل، زِ نامردی؛ ولیکن، همچنانبا نهانِ حسّ جانم، یک زنم؛ هر روز و شب.دل، نمی‌خواهد، که باشد، دور از امواجِ عطشتشنه‌ی سرچشمه‌ی دل شد تنم؛ هر روز و شب.چون زلیخای زمانم؛ یوسفی باشد، اگر،شورِ جانم را، فدایش می‌کنم؛ هر روز و شب.زهرا‌ حکیمی ‌بافقی (غزل ۵۳، کتاب نوای احساس) + نوشته شده در دوشنبه ۱۴۰۲/۱۱/۳۰ ساعت 9 AM توسط الهه‌ی احساس عشق من بی نهایتی است مطلق......ادامه مطلب